(Ç ) Harfinden olan ata sözlerimiz

[canlar43]

Çabuk parlayan çabuk söner.
Çağırılan yere erinme; çağrılmayan yere görünme.
Çağrılmadığın yere taş olma.
Çakalsız köy olmaz.
Çalıda gül bitmez, cahile söz yetmez.
Çalma elin kapısını, çalarlar kapını.
Çamın kökü, yalancının sözü bitmez.
Çarşambanın gelişinden perşembe bellidir.
Çekirgeyi suya göndermişler yine çekirge getirmiş.
Çık çık eden nalçadır, iş bitiren akçadır.
Çıkacak kan damarda durmaz.
Çıkmadık candan ümit kesilmez.
Çıra dibine ışık salmaz.
Çiftçi yağmur ister, yolcu kurak.
Çiftçinin ambarı sabanın ucundadır.
Çingene çalar, kürt oynar.
Çingene ele kızmış, kendi çocuğunun ağzını yırtmış.
Çirkin ile bal yeme, güzel ile taş taşı.
Çirkin kazı evin toplar, güzel karı düğün gezer.
Çivi çiviyi söker.
Çoban çorabını kendi örer.
Çobana verme kızı, ya koyun güttürür ya kuzu.
Çobansız sürü olmaz.
Çocuğuna iş buyuran ardınca kendi gider.
Çocuk ile yoğurt yiyen elbette ağzına yüzüne bulaştırır.
Çok bilen çok yanılır.
Çok çalışan çarık yırtar, iş odur Hakka vara.
Çok gezenin ayağına çöp batar.
Çok söyleme arsız edersin, aç bırakma hırsız edersin.
Çokluğa darı saçılmaz.
Çöreğin büyüğü un çokluğunda olur.
Çürük baklanın kör alıcısı olur.
Çürük iple kuyuya inilmez.
Çürük merdivenle dama çıkılmaz.